Ilona en Ray

Hallo iedereen,

Ik kan zeggen dat onze ontmoeting het lot was, want het was heel plotseling en, zoals jullie weten, de gelukkigste momenten overkomen ons als het volledig toevallig is.

Ray schreef me dat hij al in Kiev was en bood aan elkaar te ontmoeten. Daarvoor hadden we een paar zinnen uitgewisseld, maar nu was Ray erg vastberaden. Omdat ik mijn profiel niet alleen had geplaatst om op internet te communiceren, maar ook om elkaar in het echt te ontmoeten, stemde ik toe omdat ik geloof dat niets de communicatie in het echt kan vervangen.

Mijn agentschap nam contact met mij op en zei dat Ray een verzoek om een ontmoeting had ingediend en bevestigde dat het op 12 oktober om 14.00 uur zou plaatsvinden en dat zij voor een tolk zouden zorgen omdat ik toen nog niet goed Engels sprak, hoewel ik nu Engels blijf studeren.

We ontmoetten elkaar en gingen naar een rustige, gezellige plek omdat ik wilde dat we de gelegenheid hadden om rustig te praten. Ik mocht Ray erg graag omdat hij galant was en zeer welgemanierd, manieren zoals die van hem worden bezeten door echte heren. Ray bood me een prachtig boeket rozen aan, wat heel mooi was. We vertelden elkaar over onze families en het leven in het algemeen, lachten en maakten veel grapjes.

Daarna maakten we een nachtelijke wandeling door Kiev en vertelde ik Ray over de bezienswaardigheden en de geschiedenis van de stad, die ik goed ken.

Onze ontmoeting had een geweldige sfeer, dus besloten we elkaar de volgende dag weer te ontmoeten om te eten en daarna gewoon door de stad te wandelen, want het was prachtig warm herfstweer. We ontmoetten elkaar in een restaurant aan de oevers van de Dnjepr, dronken wijn, aten en maakten, zoals altijd, veel grapjes. Ik bracht graag tijd door met Ray, het was heel gemakkelijk en interessant om bij hem te zijn, en het belangrijkste was dat hij een geweldig gevoel voor humor had. Die dag bestelde hij een tomahawk steak en we moesten allemaal lachen om hoe groot die was. Ray zei dat hij heel graag op een barbecue kookt en we bedachten zelfs hoe we ergens heen konden gaan om vlees boven een vuur te koken. De vertaler heeft ons ook erg geholpen, het was gemakkelijk voor mij om me open te stellen en er was een gevoel dat Ray en ik gewoon samen tijd doorbrachten.

Toen besloten we een wandeling te maken in Mezhyhirya omdat het daar erg mooi is. Ray vond het erg leuk, maar uiteindelijk liepen we zo lang dat het al donker was en we een beetje verdwaalden. We merkten niet hoe snel de tijd verstreek. Toen we bij het eerste bankje kwamen, zaten we samen in een omhelzing, moe maar gelukkig. De volgende dag zagen we elkaar weer, we ontbeten en wandelden samen. Het waren heerlijke dagen en ik denk er nog steeds met warmte aan terug. Toen Ray naar huis ging, was het verdrietig omdat onze dagen samen waren geweest als een klein sprookje vol plezier, warmte en zijn heerlijke zorg en aandacht.

Daarna zijn we blijven communiceren en hebben we nog steeds een warme relatie.

Ilona