Quinn en Anastasia

Zelfs toen ik nog maar 14 jaar oud was, wist ik dat ik naar het huwelijksbureau zou gaan en met een buitenlandse man zou trouwen. In die tijd bracht ik mijn moeder naar het huwelijksbureau, en toen werd ik uitgenodigd om foto's te maken, maar ik was nog te jong.

Toen werd ik ouder en op een dag liepen mijn vriend en ik langs de Radichev Boulevard en besloten we het Behappy agentschap binnen te gaan. We waren geïnteresseerd en het leek ons zo gemakkelijk. We hebben niet eens nagedacht over wat er daarna zou komen. En ik had geen idee dat ik hier zo snel mijn toekomstige man zou vinden.

Mijn correspondentie met Quinn begon in 2006 en na ongeveer een jaar ontmoetten we elkaar voor het eerst. Het gebeurde in augustus, ik weet het nog zo goed.

De tolk en ik moesten naar de plek waar hij verbleef. Toen we aankwamen, liep hij gekleed in een wit T-shirt en een korte broek naar buiten en zei dat hij zich eerst zou omkleden. Ik mocht hem meteen.

Ik wilde hem beter leren kennen. Tijdens de date was hij bescheiden en een beetje verlegen, maar het paste zo goed bij hem. Ik vroeg me af wat het verschil was tussen de echte hij en het beeld dat ik mezelf schetste uit onze online communicatie.

In het begin had hij geen vertrouwen in het vinden van iemand via het agentschap. Hij beschouwde dergelijke reizen en ontmoetingen met kennissen als potentieel gevaarlijk of riskant. Het was voor hem de eerste keer dat hij Rusland bezocht, maar hij was aangenaam verrast en kreeg goede indrukken van onze eerste ontmoeting.

Na zijn thuiskomst bleef onze relatie zich ontwikkelen in brieven aan elkaar. Daarna kwamen onze ontmoetingen steeds vaker voor. Hij kwam me vijf keer opzoeken in Rusland - elke keer ontmoetten we elkaar graag in Moskou.

Voor het huwelijk kwamen we naar Sint-Petersburg om mijn familieleden te ontmoeten en hem aan de familie voor te stellen. Ons bezoek aan de noordelijke hoofdstad verrijkte onze relatie verder en we trouwden twee dagen na onze terugkeer in Tver.

De beslissing om te trouwen kwam bij ons beiden tegelijk. We kochten de ringen en registreerden ons huwelijk met alleen onze naaste familieleden bij ons op het registratiekantoor. Daarna vierden we ons huwelijk thuis met onze familie.

De dag na de registratie begonnen we met de voorbereiding van alle benodigde papieren. Dit was een moeizaam proces dat veel tijd en moeite kostte, maar het was het waard en uiteindelijk verhuisde ik met mijn geliefde naar Canada.

Anastasia